About.

Lynne Leegte (1965, Luton) maakt installaties, sculpturen en foto’s. In haar werk heerst een alom aanwezige tijdloze stilte, een gevoel van weemoed en bezinning. Haar thema's cirkelen rond vergankelijkheid, afscheid en dood maar raken ook aan de rol van de troost en de schoonheid.

Elk werk wat Lynne Leegte maakt wordt geboren uit een idee. Daarin laat zij zich niet begrenzen door de technische beperkingen van een vaststaand medium. Zij beschouwt zichzelf als een beeldhouwer in de ruimste zin van het woord en haar fotografie is daar een onderdeel van.
Haar foto's tonen haar sculpturen in een ruimte en hebben net als deze objecten een grote tactiele waarde. De texturen en de ruimtelijkheid in haar fotografie worden benadrukt door zacht strijklicht en roepen associaties op met schilderijen van zeventiende-eeuwse schilders. Soms gebruikt zij filters om een bepaald effect te bereiken. Die filters bestaan uit diverse materialen of substanties zodat al door de lens te zien is wat het beeld gaat opleveren.
In 2016 begon Lynne Leegte met een serie landschappen. Een jaar lang fotografeerde zij elk seizoen, waarbij ze een opstelling met een glazen container gevuld met oliifolie gebruikte om doorheen te fotograferen. De vervormingen en kleurtonen die dat teweegbracht leverde nieuwe vergezichten op die associaties opriep met landschappen van Ruysdael.

De steensoort albast is in Leegte's sculpturen een veelvoorkomend materiaal. De transparantie van deze steen, die het licht bijna lijkt vast te houden, versterkt het sensitieve karakter van het beeld. Het materiaal bewerkt zij net zo secuur en intensief tot er de fragiliteit ontstaat die zo kenmerkend is voor haar werk.

Op verschillende bijzondere locaties heeft Lynne Leegte installaties gerealiseerd. Dit waren vaak architectonisch en inhoudelijk unieke bouwwerken, die dwingend en bepalend waren van zichzelf. Haar installaties werken als een interventie en haar doel is steeds zo dicht mogelijk bij het fysieke- maar ook het functionele karakter van het gebouw te blijven.
Stijl, sfeer, kleur en geschiedenis neemt zij steevast mee in haar ontwerpen wat een monumentale verstilling oplevert die uiterlijk bij het interieur aansluit maar die ook vragen oproept en zo innerlijk voor verwarring kan zorgen.

Een monumentale ingreep was in 2017 te zien bij het Amsterdam Light Festival. ‘Windows’ was geïnspireerd door de geschiedenis van de verborgen Singelkerk. Door twee ramen van de kerk op ware grootte te herhalen en als lichtkunstwerk boven het hek aan de gracht te plaatsen ontstond een verlicht plein afgebakend door de nu verlichte muren. Het licht creëerde een nieuwe ruimte, een nieuwe kerk.
Naar aanleiding van ‘Windows’ werd ze gevraagd een werk te maken voor een voormalige synagoge in Lippstadt (D). Deze was tijdens de pogrom van 1938 grotendeels verwoest. ’Fenster’ is gebaseerd op een van de ramen van de synagoge en aan de straatzijde gemonteerd om de plek te markeren. Het werk is eind october 2021 geïnstalleerd en zal permanent te zien zijn.